Gennaio

Auguri di buon anno! (gelukkig nieuwjaar)

Beter laat dan nooit denk ik dan! Dat al jullie wensen mogen uitkomen!

Eerlijk gezegd heb ik me naar de computer moeten sleuren om dit blogbericht te schrijven. Op nieuwjaar besefte ik pas dat ik al 4 volle maanden in Italië ben (ondertussen al 5) en dat mijn leven op deze korte tijd enorm verandert is. Ik ga om met andere vrienden, spreek een andere taal, eet anders, heb andere gewoontes en heb een andere familie. Heel raar om daar bij stil te staan. Ik voelde me heel gelukkig, maar ik moet toegeven tussen kerst en nieuwjaar heb ik me toch eventjes slecht gevoeld. Heel raar want ik voelde me echt e

en deel van de familie, er waren geen problemen. Maar niet getreurd, alles is inorde gekomen en na twee dagen had ikme al helemaal herpakt. Er was trouwens weinig tijd om er bij stil te staan want ik werd van het ene feest in het andere gegooid.

Het feest begon op 1 januari, er was weinig geregeld (zoals altijd) niemand had eigenlijk en idee wat te doen. Eerlijk gezegd had ik helemaal geen zin meer om nieuwjaar te vieren. Samen

met enkele vriendinnen ging ik 31 januari inkopen doen, geen feestelijk menu alleszinds. Rond 20u kwamen we samen bij het huis van Romina, we aten en ontkurkten de eerste fles champagne. Rond 23u gingen we naar San Rocco. Daar werd een openlucht feest georganiseerd. Al snel werd het 24u, de flessen champagne werden ontkurkt, de muziek werd helemaal opengedraaid en iedereen danste. En belangrijkste van alles, er kwamen mensen vanuit alle straten opdagen, die normaal gezien niet zouden komen! En gezellig feest, met een hele boel vrienden! Ik had nooit gedacht dat ik nieuwjaar op deze manier zou vieren, maar ik moet toegeven het was er eentje om nooit meer te vergeten!

Ohja, het is de gewoonte om op nieuwjaar rood ondergoed te dragen, dit zou geluk brengen.

'S morgens rond 13u werden we bij nonna verwacht en als we bij nonna eten is het altijd feest! Een gigantische tafel vol met lekkernijen! Na het eten deden we een dutje en sloten de dag af met enkele kaartspelletjes. Op 8 januari vieren ze hier het feest van de heksen of ' la befana' beter gezegd. 7 januari is het de traditie dat men een grote sok dichtbij de kachel hangt of gewoon tegen de muur. Er wordt de kleine kindjes wijsgemaakt dat op 8 januari de heks op de bezem komt. Wanneer de kinderen braaf zijn wordt hun sok gevuld met chocolade en andere lekkernijen, als ze stout zijn krijgen ze houtskool. Een feest dat in elke familie wel gevierd wordt, natuurlijk aten we weer bij nonna. In de late namiddag gingen we naar de mis. Een heel ongewone misviering. Na de mis mocht iedereen naar het altaar komen om de voeten van Jezus te kussen :D

(Ps: Ik vergat trouwens mijn handtas in de kerk, gelukkig dat die mensen heel heilig zijn en ik mijn tas terugvond met mijn portefeuille, gsm en fototoestel. Beste plaats ooit om iets te vergeten)

Op 21 januari werd er een tweede ontmoeting in Irsina georganiseerd. De vorige keer was het om onze aankomst te vieren. Deze keer was het om afscheid te nemen van de twee Australische meisjes die hier in Italië waren voor 2 maanden en om de Italianen te verwelkomen die voor 6 maanden in het buitenland verbleven. Samen met de Italiaanse studenten die teruggekeerd waren en onze families aten we pizza. Het was enorm fijn om de 5 anderen weer terug te zien, het schokkende was om te horen hoe goed iedereen Italiaans sprak. De laatste keer dat we elkaar zagen spraken we enkel Engels. Met een glimlach op mijn gezicht kan ik zeggen dat we alle 5 vlot Italiaans spraken.

Ondertussen werd er nog de verjaardag van Marika gevierd en de broer van mijn Italiaanse papa kwam op bezoek. Hij is jaren geleden

naar Duitsland verhuist en getrouwd met een Duitse vrouw. Samen runnen ze een restaurant dichtbij Frankfurt. Na de feestdagen was dus de ideale periode om ons te bezoeken. Om zijn verblijf te vieren gingen we eten met heel de familie. Ik heb hier aan mijn papa's kant nog een andere tante. Zij heeft 3 dochters.

Voor de rest ben ik nog naar Rosanna gegaan, ben ik naar Valeria gegaan om haar te helpen met Frans, maakten ik nog wat uitstapjes naar Matera. En ging ik zoals elke avond uit.

Zondag vierden we het vredesfeest. Samen met Savino, Romina, Valeria en een hele boel kinderen vertrokken we naar Tolve, een bergdorpje.

Er waren verschillende andere dorpen daar. We dansten en kregen vanalles lekkers aangeboden. De dag werd natuurlijk afgesloten met een misviering. Ik stond er van versteld hoeveel priesters er waren, maar vooral hoeveel drama die maken voor een stomme misviering. Maar het was heel feestelijk, er werden heel veel liedjes gezongen en er werd gedanst in de kerk.

Voor de rest is er weinig gebeurd. De temperatuur is aanzienlijk gedaald. De voorbije dagen vroor het enkele keren. Maar niet te vergelijken met het koude België. Ik ben vorige week heel erg ziek geweest. Een oorontsteking vermoed ik want dokters hier zijn even bekwaam als ik.
Ik voelde mij heel even in Afrika. Een dokter die geen gereedschap heeft om te zien of er een oorontsteking is of niet, lijkt mij heel erg raar. Hij schreef antibiotica voor zonder eigenlijk echt te weten wat ik had. Gelukkig gokte hij goed vermoed ik en is mijn oor na een week genezen.
Ik ga normaal gezien ook rond deze tijd een rapport krijgen. Ik heb geen idee hoe dat eruit gaat zien. Ik studeerde Frans en Italiaans, maar ik werd niet ondervraagd omdat er een tijdstekort is. Normaal want tijdens de les wordt er helemaal niks gedaan. Het gaat trouwens beter op school, ik kan de lessen beter verstaan, als er al les gegeven wordt tenminste.

Voor de 5 komende maanden heb ik nog niets gepland, het enige wat ik weet is dat ik in maart naar Como zal gaan, waar een fijn uitstapje naar Milaan aanvast hangt. Dit is een soort van uitwisselingsweek. Voor de laatste jaars op school wordt er een reis naar Barcelona voorbereid, maar dit zal afhangen aan de hoeveelheid deelnemers.

Miss you guys
Love, Lina