La bella Italia

La bella Italia

dinsdag 8 mei 2012

Mangia Prega Ama

Mangia Prega Ama, drie woorden die Italië perfect beschrijven. Mangia, Italianen houden van eten, eten ook enorm veel. Uren lang kunnen ze aan tafel zitten. Zonder pasta komen ze dag niet door. Er wordt ook altijd gekookt, nooit wordt er iets afgehaald. En verse producten zijn belangrijk!
Prega, de meerderheid van mijn vrienden zijn gelovig en gaan naar de kerk. Het geloof is voor hun heel belangrijk, maar totaal verschillend van bij ons wel te verstaan. Geen saaie missen bvb. Veel jongeren die zich inzetten. Ama, Italianen zijn warme mensen, enorm veel respect voor hun familie. Familie komt dagelijks langs, er wordt samen gegeten. Heel sociaal, altijd op straat of in het centrum met vrienden of familie.

Op drie april besloten we met onze klas te gaan eten op het platteland. Louisa uit mijn klas heeft daar een soort van boerderij. Iedereen nam iets mee of prepareerde iets. Zo waren er geen kosten en toch een berg eten! Nadien speelden we spelletjes! Deze keer was ik niet de enigste 'straniera,' Sophie was er ook. Sophie kwam vorig jaar op AFS hier in Palazzo San Gervasio, elke keer als ze vakantie heeft probeert ze terug te komen. ( Mangia valt hier weer in te herkennen :D Als ze iets organiseren wordt er altijd gegeten!)





Opweg naar de boerderij
Chiara-Milena-Adele









Samen met Paula verkleed als prinses

5 april begon onze paasvakantie. Elke avond ging ik weg met vrienden. Het weer is ondertussen ook mooiergeworden dus er is altijd wel iemand op het plein. Tot 's avonds laat is er beweging. 7 april, de avond voor Pasen werd er een processie  gehouden. Alweer. Al de kindjes van het dorp verkleedden zich in prinsessen, prinsen of engeltjes. Zelfs de allerkleinste babys werden meegenomen in de stoet. Op 8 april moesten we natuurlijk naar de kerk, Pasen een belangrijk feest voor de Italianen en natuurlijk ook de ideale dag om baby's te dopen. (als ze baby's dopen worden die trouwens naakt onder water gedompeld) Heel schattig om te zien. 's Middags kwam Oma en de tante want die andere Oma en Opa waren naar Imola, waar de oudste zus van mijn mama woont. Er werden twee soorten pasta's klaargemaakt, konijn en lam op de barbecue. 's Avonds gingen we naar Spinazzola. Na wat rond te hebben gereden met Michel, Sophie, Marilia, Romina, Michele en Francesco, dronken we wat in de bar en liepen we rond op het plein


Elk jaar, het voorlaatste weekend van april vertrekken er drie groepen vanuit Palazzo naar de Madonna in Foggia. Een soort van pelgrimstocht. Annamaria een vriendin van mij vroeg of ik mee wilde gaan. We zouden 100km wandelen in drie dagen. Zonder enige voorbereidingen vertrok ik maandag 23 april te voet naar Foggia. We waren in een groep van 40 personen. Ouderen, kinderen en jongeren gingen mee. Na 2 uur stappen, stopten we bij een vervallen huis. De camions die met ons mee reden om ons te voorzien van water en een snack tussen door, hadden en hele keuken meegenomen. Er werd pasta gekookt en we werden rijkelijk voorzien van wijn. Wat nodig was want naderhand stonden er ons 4 uren voor de boog in de volle zon! Eindelijk aangekomen op onze slaapplaats was het tijd om de matrassen op te blazen, de keuken uit te stallen en de tafels klaar te zetten! Opnieuw een koningsdiner en 's avonds gingen we met de jongerne naar het plein. Er werd niet echt geslapen aangezien het erg koud was, we met 40 mensen samen sliepen die enorm hard snurkten en vrouwen van 50 jaar die niet moe waren en dansten en schreeuwden. Om 4uur 'snachts stonden we op om om 6uur terug te vertrekken. De dag voordien hadden we al 25km gedaan, dus er zouden ons nog wel enkele kilometers te wachten staan. Zingend werden de eerste 15km vooltooid tot de eerste stop, vooraleer we de berg beklommen. Om te wenen was die dag, 35 graden, alleen maar hellingen en voeten vol met blaren! Om 2u kwamen we aan bij de laatste stop, matrassen werden weer opgeblazen en kregen we een dagje vrijaf. Er werd vooral gelegen want staan ging nog moeilijk! 's avonds zaten we met de groep rond het kampvuur met een vlot wijntje!
De laatste dag zou de minst zware worden, we kwamen een heleboel kleine stadjes tegen die we doorkruisten. Starende mensen en politie die zich afvroeg waarom we zingend door de stad liepen met volgauto's en camions. 
De dagen nadien waren niet de leukste dagen, geen schoenen aankunnen en benen die niet aanvoelden of ze van mij zouden zijn MAAR wel mooi gebruind! 

De aankomst te zien in de verte

Angelo

AANGEKOMEN

Annamaria-Barbara-Leen

Op 1 mei ging ik naar het bos, het was een enorm warme dag. Om dat het paasmaandag regende en koud was hadden ze het feest in het bos uitgesteld en verplaatst naar 1 mei. Iedereen was uitgenodigd. Er was muziek en iedereen danste. Om 2uur werd de bbq aangestoken en werd er vlees geroosterd voor de hele bende. Het bier vloeide en er werd goed gedanst!


voorstelling PD
Voor de rest werd er weinig speciaal gedaan. Ik ben nog enkele keren naar de bar gegaan met Valeria om een koffie te drinken en nadien haar te helpen met frans. 's Avonds gaan we altijd naar de piazza omdat de gemeenteraadsverkiezingen begonnen zijn. Elke avond stelt een van de vier partijen hun verkiezingsprogramma voor op het podium in piazza. Er zijn een heleboel mensen die komen luisteren en na de voorstelling is er meestal een gratis buffet, door de partij aangeboden.

Gister was het dan eindelijk zover, na een maand hard werken werd de tweede stemmingsdag afgesloten om 3u 's middags.
Rond 16.00 begon de telling van de stemmen. Er waren ijf verschillende stemposten waar luid op de verkozen personen werden afgeroepen. Kandidaten, familie en vrienden spurtten rond de stemmen te tellen en uit te rekeningen wie zou winnen. Na een spannende nek aan nek reis kwam om 19u eindelijk de verlossing! PD had gewonnen, met een verschil van 14 stemmen! Twee minuten later kwam de nieuwe burgemeester aan, onthaald door geschreeuw, gehuil en vooral heel veel blije mensen! De Italiaanse vlag werd al snel bovengehaald!

Voor dat de prosecco  maakte de burgemeester op de MOTO met de Italiaanse vlag een ritje door het dorp, om te laten zien dat hij gewonnen had. Dat is blijkbaar wel een gewoonte want toen




Voor de rest gaat alles goed met mij. Heel even een dipje gehad na mijn terugkomst uit België. Maar gelukkig nog een seconde spijt gehad van dit avontuur. Ik ben al vaak tegen de muur gelopen, ik ben mezelf tegen gekomen en dat is toch niet altijd makkelijk om jezelf met de neus op de feiten te drukken. Ik besef dat me hier nog maar weinig tijd rest. Ongeveer 2maanden. Ik wil nog vanalles plannen en doen! Want Italië is toch wel mijn tweede thuisland geworden. Niet altijd even gemakkelijk, maar ik heb altijd doorgezet en positief gedacht. Nooit gedacht dat ik mezelf zo goed kon aanpassen.
Achter twee maanden kan ik eindelijk zeggen dat een droom is uitgekomen, ik mijn doel heb bereikt en mezelf heb verrijkt.



Mi mancate,
Un bacio 



2 opmerkingen:

  1. Beautiful photos!....Are you back in Belgium for the summer? I saw your comment on my blog and responded there. Been so busy, I haven't really blogged in awhile. I need to! Enjoy the rest of your smmer!:)

    BeantwoordenVerwijderen